Lider w czasach zarazy

Wyobraź sobie przykładowego pracownika Jana Kowalskiego, albo nie, niech to będzie kobieta, np. Anna Kowalska.

Anna wstaje rano, tak jak zawsze, jeszcze przed 6 rano. Szybka poranna toaleta, przygotowanie śniadania, obudzenie dzieci, ubieranie ich, wspólne śniadanie z dziećmi i mężem. Mąż wychodzi do pracy, Anna sprząta po śniadaniu, a teraz czas odwieźć dzieci do szkoły i do pracy.

Stop. Wróć, do jakiej szkoły? Przecież szkoły nie funkcjonują, to znaczy funkcjonują, ale online, tak samo jak praca Anny. Więc co teraz robi Anna? Musi przejąć dwie role – nauczycielki i pracownicy. Możliwe, że nawet więcej, bo dzieci czasem chcą coś zjeść, więc Anna zamienia się też, po prostu w mamę i przygotowuje im jedzenie. Dom to też nie szkoła i dzieci jakoś nie za bardzo garną się do tych zadań… Nawet jeśli już je wykonują, to nie ma przy nich nauczyciela, który wytłumaczy im niezrozumiałe zagadnienia i odpowie na pytania, więc tutaj też wkracza Anna i pomaga dzieciom. Anna wykonuje teraz pracę zdalnie, więc gdy potrzebuje się skontaktować z Bartkiem, to nie może do podejść do jego biurka obok, ale musi zadzwonić. Tak się składa, że Bartek też teraz jest z dziećmi w domu, a niestety jego dzieci mają południową drzemkę o innej godzinie niż dzieci Anny. Więc kontakt jest nieco utrudniony. Dodatkowo Anna przeczytała, że już w kwietniu 3 mln osób może stracić pracę i stresuje się, czy jej firma da radę utrzymać wszystkich pracowników… Zastanawia się, czy jako matka nie jest pierwsza na liście do ewentualnego zwolnienia w czasie kryzysu? Dodatkowo szef zespołu ciągle sugeruje jej, że za mało pracuje będąc w domu, więc Anna nadrabia pracę w nocy, chodzi spać po północy, wstaje przed 6. Jest niewyspana, zmęczona, zestresowana i sfrustrowana….

W związku z tym mam pytanie: Czy Anna ma odpowiednie warunki, aby być w pełni efektywnym i wydajnym pracownikiem?

Ktoś może powiedzieć, że to skrajny przykład kobiety – matki pracującej w domu z dziećmi. Ok., więc weźmy samotnego mężczyznę bez dzieci. Czy obecna sytuacja go w żaden sposób nie dotyka? Czy może tak jak do tej pory, wyjść z kolegami na mecz, do baru, na randkę? Niekoniecznie. Ten mężczyzna – pracownik, też może się stresować obecną sytuacją, martwić się o zdrowie rodziców, którzy są w starszym wieku….

Jesteśmy ludźmi. Mamy prawo do emocji jakie odczuwamy. Każdy czuje coś innego. Każdy inaczej zareagował na zmianę. Każdy jest na jej innym etapie. I to jest ok. Potrzeba nam teraz dużo akceptacji i zrozumienia. Dużo. Bardzo dużo.

Szczególna teraz rola liderów, szefów, Scrum Masterów, koordynatorów projektów, przywódców, HR menedżerów…

Dziś przed nami ogromna lekcja… wiecie czego?
Nie z nakazowego zarządzania,
nie z delegowania,
nie z mówienia innym co mają robić…
ale ze słuchania.
Tak.
Słuchania o emocjach, o lęku i obawach.
Słuchania o braku bezpieczeństwa, o złości i frustracji.
Słuchania o niepewnym jutrze i o zawalonych planach.

Ale i słuchania o nadziei.
O nowych pomysłach.
O szansie na zmianę.

To ważny czas.
Trudny i ważny.
To ważna lekcja dla liderskich uszu.

Sztuki słuchania można się nauczyć.
Można przejść własny proces rozwoju (np. coachingu), który poszerza percepcję i ułatwia otwartość na drugiego człowieka i jego emocje.
Można te rozmowy ćwiczyć – z kimś kto wspiera, kto podpowie jak je prowadzić.
Można też posiłkować się narzędziami:
– Zestaw Warsztatowy Zmień Perspektywę z gotowymi scenariuszami do pracy z zespołem może być dla Ciebie świetnym wsparciem teraz.
– Karty „Ludzki Rozwój – Ludzka Zmiana” zaś mogą pomóc Ci w głębszych rozmowach o zmianach, jej etapach, o potrzebach i emocjach.

Liderzy kochani – nie musicie być w tym wszystkim sami.
To trudny czas dla nas wszystkich. Dla Waszych pracowników. I dla Ciebie też.

Spróbujmy w tym wszystkim być bardziej „ludzcy”, mniej dyrektywni i oschli. Postarajmy się postawić w sytuacji drugiego człowieka, wysłuchać, zaproponować zmiany w organizacji, które będą bardziej dopasowane do tego co się dzieje. Co możesz teraz zrobić?

1. Zatrzymaj się.

Posłuchaj siebie. Tego co Ty teraz odczuwasz. Może zagłuszasz swój strach? Może kolejnymi projektami i pomysłami wrzucasz sobie znów zbyt wiele? Może czas pozwolić sobie na niepewność, na lęk, na smutek?

2. Pogadaj z ludźmi. Po ludzku.

Jak znalazł mają teraz ważne kompetencje w rękawie menedżerowie, którzy nauczyli się coachingowego stylu zarządzania. Oni potrafią słuchać. Oni wiedzą jak i o co zapytać. Nie martw się. Wszystkiego można się nauczyć. Poczytaj o metodzie:
Coaching menedżerski – a co to?
Coaching dla liderów – artykuł dla HR Business Partner
Lider coachem zespołowym

Eksperymentuj. Porozmawiaj 1:1 w postawie otwartości i akceptacji i… zobacz co się stanie.

3. Stwórzcie wspólną strategię

Wspólną, czyli taką, która będzie dostosowana do wszystkich członków zespołu. Może trzeba podzielić zespół na mniejsze podzespoły lub duety, żeby praca była efektywniejsza? Może ktoś może pracować tylko w wybrane dni/godziny? Może ktoś potrzebuje pracować teraz 6h dziennie, bo tylko takie ma możliwości? Przeanalizujcie to wszystko razem, opracujcie nową strategię, testujcie. Coś dalej nie zdaje rezultatu? To dalej zmieniajcie. Na spokojnie.

4. Korzystajcie z technologii

Wasze miejsca pracy nie mieszczą się teraz w jednym budynku, tylko są rozsiane po całym mieście/okolicy? To oznacza, że komunikacja w zespole musi zostać dostosowana do nowych warunków pracy. Poczytajcie, dopasujcie dobrodziejstwa technologiczne do Waszego zespołu. Aby praca była efektywna musi być przepływ informacji. O pomocnych narzędziach do pracy zdalnej przeczytasz TUTAJ.

5. Wydzielaj konkretne zadania

Powiedz każdemu pracownikowi z osobna jakich konkretnych zadań od niego wymagasz. Czy są jakieś stałe zadania, które pracownik ma wykonywać? Kiedy będziesz przekazywał pracownikom listę zadań, raz w tygodniu, raz dziennie? Zaznacz, które zadania są najważniejsze, jasno określ deadline każdego zadania. Najlepiej, gdyby każdy miał dostęp do takich informacji. To istotne z punktu pracy pracownika, pomoże mu to zorganizować sobie czas pracy i nie będzie szukał potrzebnych informacji w historii skrzynki mailowej. Pamiętaj o dostosowaniu czasochłonności zadania do możliwości pracownika.

6. Spotkania online

Ustalcie stałą porę spotkań online w formie wideokonferencji tak, aby każdy członek zespołu mógł w nich uczestniczyć. Po co? Dla Waszego zdrowia psychicznego. Dotychczas pracowaliście codziennie w jednym biurze, w przerwach plotkowaliście, a po pracy czasem spotykaliście się na wspólną pizzę? Teraz każdy z Was jest zamknięty w swoich 4 ścianach (gdy to piszę zostały właśnie wprowadzone nowe zasady bezpieczeństwa, przemieszczanie się poza domem jest możliwe tylko w sytuacji zakupów/ wyprowadzania psa/ dojazdu do pracy), a człowiek do życia potrzebuje innych ludzi i relacji, kontaktu. Po pierwsze zachowacie minimum dotychczasowych relacji biurowych. Po drugie jest to ważne w kontekście komunikacji zespołowej. Podczas takiego spotkania możecie wspólnie porozmawiać o tym co działa, co nie działa, jakie ulepszenia wprowadzić. Prowadzicie rozmowę na żywo, a nie czekacie na odpowiedź wszystkich 24h.

7. Zaproponuj pomoc

Ludzie mogą różnie reagować na obecną stresującą sytuację. Niektórzy będą wymagali specjalistycznej pomocy psychologicznej w radzeniu sobie w kryzysie. Możesz przekazać swoim pracownikom listę miejsc w których mogą szukać darmowej pomocy psychologicznej, są to np:

Stowarzyszenie Natanaelum Instytut Psychoprofilaktyki i Psychoterapii z mojego Lublina, ale konsultacje są online, więc każdy może skorzystać ze wsparcia psychologa.

8. Wsparcie dla Ciebie

Drogi liderze, pewnie myślisz sobie teraz, że musisz być silny, opiekować się zespołem, pomagać, być wyrozumiały i, że znów jesteś w tym wszystkim sam…? Po pierwsze – pamiętaj, możesz być człowiekiem. Możesz nie wiedzieć, możesz się bać. I nie jesteś sam. Jestem.
Jeśli czujesz, że potrzebujesz pomocy – napisz. Z chęcią Cię wysłucham. Możemy być w tej zmianie razem.
Jeśli zaś potrzebujesz wiedzy, inspiracji i książkowej zmiany perspektywy, to…